|
قصه ی روزگار
| ||
|
کوله بار گناهانم بر دوشم سنگینی میکرد... ندا آمد بر در خانه ام بیا، آنقدر بر در بکوب تا در به رویت وا کنم... وقتی بر در خانه اش رسیدم هر چه گشتم در بسته ای ندیدم!! هر چه بود باز بود... گفتم: خدایا بر کدامین در بکوبم؟؟؟؟ ندا آمد: این را گفتم که بیایی... وگرنه من هیچوقت درهای رحمتم را به روی تو نبسته بودم! کوله بارم بر زمین افتاد و پیشانیم بر خاک... [ چهارشنبه 96/4/28 ] [ 12:3 صبح ] [ ملیکا ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  سلام به وب من خوش آمدید امیدوارم از مطالبی که میزارم خوشتون بیاد | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
