یک روز زمان شنا، در وسط دریا، به یک ماهی بزرگ برخوردم. 

- عجب! خب چه طور از دست آن نجات پیدا کردی؟...

- سر آن را گرفتم و آنقدر زیر آب نگه داشتم تا خفه شد؟

زنی به مادرش گفت: چه طور راضی می شوید خواهرمو به کسی بدین که همه مون ازش متنفریم و همیشه آرزو می کنیم که سر به تنش نباشه... مادر در پاسخ به دخترش گفت:«وا...بابات مدت ها فکر می کرد که چه طور از طرف انتقام بگیره که یک مرتبه من به فکرم خطور کرد که خواهر تو براش عقد کنیم!!»

پسر بچه ای در خیابان، سکه کوچکی پیدا کرد،خیلی ذوق زده شد از آن روز به بعد، همیشه با چشمانی باز و سری به زیر، راه می رفت تا شاید سکه دیگری پیدا کند و سال ها، کارش همین بود. تا این که به کهنسالی رسید، حساب کرد و دید در این مدت طولانی جمعا296 سکه پیدا کرد و دید در مجموع ارزش آنها بالغ بر چهارده اسکناس 10 هزار تومانی است اما به چه قیمتی؟ در برابر این مبلغ او، زیبایی 31369 طلوع خورشید تشکیل 157 رنگین کمان و دیدن هزاران منظره زیبای درختان مسیر راه خود را از دست داده بود. او حرکت ابرهای پر سر و صدای زمستانی را بر فراز آسمان در حالی که هر لحظه به شکلی در می آمدند و حتی پرواز پرندگان و لبخند هزاران رهگذر را ندیده بود و خیلی چیزهای دیگر را که هر کدام شان می توانستند، گوشه ای از خاطرات خوب زندگی او باشد!!

مرد جوانی پدر پیرش مریض شد. چون وضع بیماری پیرمرد شدت گرفت او را در گوشه جاده ای رها کرد و از آنجا دور شد. پیرمرد ساعت ها کنار جاده افتاده بود و به زحمت نفس های آخرش را می کشید. رهگذران از ترس واگیر داشتن بیماری و فرار از دردسر روی خود را به سمت دیگری می چرخاندند و بی اعتنا به پیر مرد. نالان راه خود را می گرفتند و می رفتند. فردی حکیم از آن جاده عبور می کرد. به محض این که پیرمرد را دید او را بر دوش گرفت تا به بیمارستان ببرد و درمانش کند. یکی از رهگذران به طعنه به حکیم گفت: «این پیرمرد فقیر است و بیمار و مرگش نیز نزدیک! نه از او سودی به تو می رسد و نه کمک تو باعث تغییری در اوضاع این پیرمرد می شود. حتی پسرش هم او را در اینجا به حال خود رها کرده و رفته است. تو برای چه به او کمک می کنی!؟» حکیم پاسخ داد: «من به او کمک نمی کنم!! من دارم به خودم کمک می کنم. اگر من هم مانند پسرش و رهگذران او را به حال خود رها کنم چگونه روی به آسمان برگردانم و از خالق هستی تقاضای هم صحبتی داشته باشم. من دارم به خودم کمک می کنم!»